Kendi sabotajcılarımı teker teker çözümleyip merkezime yaklaştım. Meğer ispatlama arzusu da bir sabotajcıymış. Kendimi korumaya almaya odaklanmışım, ‘Aman kirlenmeyeyim’ diye. Oysa ki asıl eğlence kirlenmekteymiş!
Ben ne olduğumu biliyorum, bu dünyaya katacağım değeri biliyorum. İspatlamaları bıraktım, neyse o! Hem fiziksel hem psikolojik olarak kendime keşfetmeye izin verdim. Merkezime yaklaştım. Duygularıma dokunuyorum.
Şimdi anı yakalayıp yaşadığımı hissediyorum. Hayatımda bir şeylere yetişmeye çalışmıyorum artık, çayımı keyifle içmeye de balina peşinde okyanusumu keşfetmeye de zamanım var!
Kendi dağımın tepesine çıktım, artık keşif zamanı!
Midem rahatladı ve şükranla doluyum!
Olcay İrem Elgün