Çalışmada kendime koyduğum sınırların da olduğuyla karşılaştım. Hem dışarıya hem kendime koyduğum sınırların sert bir duvar gibi olduğunu fark ettim. Çalışmayla beraber sınırlarımı esnetme ihtiyacım olduğunu ve kırılganlığımı ifade edecek kaynaklarımdan destek isteyebileceğimi hatırladım. Bunlarla beraber bana en çok katkısı, bir olay yaşadığımda dikkatimin karşımdakinin duygu ve ihtiyaçlarına çekilmesi ve bu durumda sıkışık hissediyor olmamın farkındalığı oldu.
Sınırlar çalışması ile başkasına yönelttiğim dikkatimi kendime çekmeyi pratik etmeye başladım. Böyle olduğunda artık daha rahat hissediyorum ve şefkatle kendime sonra karşımdakine bakabiliyorum.
Semra Özer Turgut